Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Δημήτρης Ζερβουδάκης


Δημήτρης Ζερβουδάκης  ένας τελευταίος τροβαδούρος

-Έχεις fan club το ξέρεις;
-Να πω την αλήθεια όχι.

-Υπάρχει μια σελίδα στο ιντερνέτ που λέγετε www.pamezervoudaki.gr.
-Α ναι την ξέρω αυτή την σελίδα.

-Αυτό εννοώ με το ότι έχεις fan club.Δεν ξέρω αν είναι δική σου σελίδα ή την έχουν φτιάξει κάποιοι φίλοι σου αλλά έχει γίνει με πολύ μεράκι.
-Ναι την έχω δει αυτή την σελίδα αλλά δεν είναι δίκια μου, εγώ έχω μια σελιδούλα στο facebook.

-Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια είναι το «Γράμμα σε ένα ποιητή» ,αυτό είναι μελοποιημένοι στίχοι δική σου ή είναι ένα ακόμα μελοποιημένο ποίημα του Νίκου Καββαδία;
-Όχι δεν είναι δική μου οι στίχοι είναι ένα μελοποιημένο ποίημα του Νίκου Καββαδία.

-Πιστεύεις ότι ο Καββαδίας θα ήταν ευχαριστημένος με τον τρόπο που μελοποίησες το ποίημα του;
-Κοίταξε θέλω να πιστεύω επειδή ήταν και αυτός μια ιδιαίτερη προσωπικότητα ότι Ναι θα του άρεσε.

-Η ζωή σου μοιάζει λίγο με ένα κλασσικό ροκά της δεκαετίας του 70 από όσο μπορώ να πω, από ότι έχω δει και  διαβάσει, για το πώς είσαι δηλαδή, βγάζεις δίσκους κάθε 2-3 χρόνια δεν φαίνεσαι παρά πολύ π.χ. δεν είσαι τηλεοπτικός μαϊντανός προσπαθείς να φαίνεσαι από την δουλεία σου και όχι να προβάλεσε στα ΜΜΕ. Είσαι ο Ζερβουδάκης που αγαπάει όλος ο κόσμος και όχι ο τηλεοπτικός φακός.
-Ευχαριστώ πολύ για τα  καλά σου λόγια.

-Έχεις επιλέξει να ζεις στη Θεσσαλονίκη και όχι στην Αθήνα όπως κάνουν άλλοι τραγουδιστές.
-Αυτό είναι μια επιλογή ζωής γιατί έχω τους γονείς μου εκεί και δεν θα μου άρεσε να ξεπατωθώ, πιστεύω ότι είχα την ευκαιρία να κυνηγήσω το όνειρο μου σε ένα δρόμο που άνοιξε για μας ο Νικόλας ο Παπάζογλου ,ένας άνθρωπος που πάντα μνημονεύω γιατί μπήκε μπροστά για να ανοίξει τον δρόμο για να μπορέσουμε να ολοκληρωθούμε  εμείς που ερχόμαστε από πίσω  καλλιτεχνικά.

-Δηλαδή είσαι ο ροκάς που φαίνετε.
-Κάποτε ο Ρασούλης είπε ότι το ροκ είναι ένα αυτοκίνητο χωρίς ροδές  πάνω σε τάκους και μαρσάρει.

-Εγώ όμως δεν σε βλέπω να μαρσάρεις, πηγαίνεις μπροστά κινήσε βγάζεις δίσκους.
-Να σου πω την αλήθεια αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου σαν λαϊκό μουσικό ,πλανόδιο όπως είναι οι ρεμπέτες ,υπάρχει το στοιχείο της ροκ που αναφέρεις ,είναι η σχέση που μπορεί να έχει με το  ταξίδι ,με τον δρόμο ,γιατί η ροκ είναι δρόμος ,είναι το φευγιό ,είναι πολλές φορές η επιστροφή ,η επίθεση ,μια αμφισβήτηση, ο έρωτας για την ιδία τη ζωή αυτά είναι ροκ, όσο  αυτά εμπεριέχονται σε μια υγιή αναφορά της ροκ με απασχολεί η ροκ και την αγαπώ πολύ σαν μουσική ,όμως υπάρχει και μια άλλη πλευρά της ροκ η όποια αφορά το θεαθήναι με μεγάλες κουρσάρες ,γκόμενες με μεγάλα βυζιά και βουνά κοκαΐνης ,αυτή η ροκ δεν με ενδιαφέρει.

-Στους δίσκους σου έχω δει ότι τα περισσότερα τραγούδια είναι δικά σου από πλευράς στίχων. 
-Τα περισσότερα ναι είναι δικά μου αλλά περνώ και από νέα παιδιά ,σε κάθε δίσκο μπαίνουν και νέα παιδιά που κάνουν και το ντεμπούτο τους στη δισκογραφία μέσα από μια δικιά μου σύσταση.

-Είδα ότι στον τελευταίο σου δίσκο που βγήκε το 2009 το «Πώς να αναπνεύσω» έχεις και μια κοπέλα μαζί .Την Σοφία Γεωργατζή που συμμετέχει και με δικά της κομμάτια ,σε δικούς της στίχους ,Θέλω να μου πεις για αυτή την συνεργασία.
-Δεν μου είχε τύχει ξανά όλα αυτά τα χρόνια που δραστηριοποιούμε στη δισκογραφία να βρεθώ με μια κοπέλα δημιουργό που να τραγουδοποιεί δηλαδή να βάζει τους ίδιους όρους στη προσπάθεια της και ή αν το θες να έχει μια αγωνία ,περά από αυτό έχει τον ίδιο τρόπο δηλαδή θεωρώ ότι κάνουμε βιωματικό τραγούδι .Η Σοφία έπεται εμού ηλικιακά ,είναι μικρότερη και πιστεύω ότι βρήκα έναν άνθρωπο που να μου ταιριάζει από γενιά σε γενιά ,ο λόγος του στο λόγο μου και το επιπλέον στοιχείο είναι ότι αυτό βγαίνει από ένα κορίτσι και το τονίζω αυτό διότι έχουμε συνηθίσει να λέμε ο τραγουδοποιός, όχι υπάρχει και η γυναικεία αγωνία πάνω στην σύνθεση και την στιχουργική ,η Σοφία το κάνει με έναν τρόπο συμπληρωματικό στο δικό μου και μου άρεσε πάρα πολύ .Έτσι της έκανα την πρόταση να έρθει μαζί μου και της είπα ότι αν έρθει μαζί μου εγώ δεν θέλω μια τραγουδίστρια διπλά μου αλλά έναν άνθρωπο που θα υπερασπιστεί την δουλεία του, γιατί είναι παρά πολύ εύκολο να βγαίνεις σε ένα πατάρι και να τραγουδάς παγκοσμίως γνωστά τραγούδια και επιτυχίες ,το δύσκολο είναι να βγεις και να υπερασπιστείς την δουλεία σου, γιατί θέλει υπομονή ,πείσμα και αγάπη για αυτό που κάνεις.

-Είδα ότι σπούδαζες νομική ,γιατί την παράτησες ;Δεν είσαι του μάθε τέχνη και άστηνε και άμα πεινάσεις πιάστηνε
-Δεν έχει να κάνει με αυτό εμείς ήμασταν μια γενιά που μπήκαμε στο πανεπιστήμιο σέρνοντας το ποδάρι  ,εγώ αυτά που διδάχτηκα στο σχολειό δεν μου αρκούσαν για να μπορέσω να παρακολουθήσω την υλη του πανεπιστημίου στα μαθηματικά και όπως καταλαβαίνεις έπρεπε να κάνω φροντιστήριο ,να δουλεύω γιατί δεν είχα φράγκα και να πληρώνω το φροντιστήριο για να μπορέσω να πάρω το πτυχίο μου. Κάποια στιγμή το πανεπιστήμιο με παράτησε δεν το παράτησα εγώ.

-Και έτσι ήρθε το πρώτο σου συγκρότημα;
-Όχι όχι το συγκρότημα ήρθε όταν δουλεύαμε σαν φοιτητές για να βγάζουμε λεφτά.
-Και έτσι κάνατε μια δική σας παράγωγη.

-Όχι μας βρήκαν κάποιοι μουσικοί της Θεσσαλονίκης τότε ,παλιότεροι μας πρότειναν να βγάλουμε ένα δίσκο και κάναμε τους «Νέους Επιβάτες» όπου απλά είχαμε δικά μας τραγούδια ,έγινε μια ανεξάρτητη παράγωγη και αυτό ήταν η αρχή.

-Γιατί δεν το συνεχίσατε αυτό ;
-Μαλώσαμε ξέρεις πως είναι τα συγκροτήματα όχι εσύ είσαι ,όχι ο άλλος δεν είναι και ήρθε η ρήξη ,αυτή είναι και η μοίρα των συγκροτημάτων κάποια στιγμή μετά από χρόνια διαλύονται.

-Ωραία τα είπαμε σε ευχαριστώ θα τα πούμε στο Live.
-Και εγώ σε ευχαριστώ.
Η συνέντευξη έγινε πριν ο Δημήτρης Ζερβουδάκης  βγει στην Μουσική Σκηνή Academys στην Ορεστιάδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου