Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019

Συνέντευξη Παναγίωτη Πανταζή



Το ONE HIT WONDER της Ελληνικής Rock δισκογραφίας
Παναγιώτης Πανταζής - "Σαν απόψε ,σαν χτες"

Κάπου το 1998 βλέποντας τηλεόραση και κάνοντας ζάπινγκ σταμάτησα στο κανάλι που διαφήμιζε την συλλογή  ελληνικού Rock, Legend Rocks με τραγούδια όπως το «Θα χαθώ» του Πέτρου Θεοτοκάτου ,το «Απορώ» των Defacto,το «Βασανιστής» των F-OLIKON και το τραγούδι του Παναγιώτη Πανταζή «Σαν απόψε σαν χτες» .Ένα πραγματικά ONE HIT WONDER .Μια Rock-Blues μπαλάντα με ελληνικό στίχο ,κάτι που δεν υπήρχε στην ελληνική μουσική τότε μιας και τη δεκαετία του 90 το ελληνικό Rock συστηνόταν στο ελληνικό κοινό μιας και όλοι που άκουγαν ή ασχολούταν με το Rock είχαν ξένα ακούσματα. Το τραγούδι είχε μείνει από τότε στο μυαλό μου και πολλές φορές το σιγοτραγούδουσα. Ταυτιζόμουν πολλές φορές με τους στίχους του .Έψαχνα από τότε πολλές φορές να βρω εάν έχει βγάλει ο καλλιτέχνης αυτός κάποια ολοκληρωμένη δουλειά .Μετά από ενδελεχή έρευνα τον εντόπισα και μου μίλησε για τον εαυτό του την ενασχόληση του με την μουσική ,την ιστορία γύρω από το τραγούδι ,την εμπειρία του με την τότε δισκογραφική εταιρεία και με τη ασχολείται πλέον αφού δεν παράτησε την μουσική!



1)Το τραγούδι σας σαν απόψε σαν χτες συμπεριλήφθηκε στην συλλογή Legend Rocks. Μια Rock Blues μπαλάντα η οποία είχε απήχηση στον κόσμο .Γιατί δεν επακολούθησε κάποιος δίσκος μετά, γιατί τα αλλά συγκροτήματα είχαν είδη κάποιο δίσκο είδη έτοιμο όταν βγήκε η συλλογή αυτή.
- Κάπου το 93-94 ενώ έχω φτιάξει μια κασέτα με τραγουδάκια κι αρχίζω να χτυπάω πόρτες προκειμένου κάποιος ν ασχοληθεί με τα τραγουδάκια που  έχω ετοιμάσει, κάποιο τηλεοπτικό κανάλι του οποίου ο διευθυντής προγράμματος έχει και μια δισκογραφική-εκδοτική εταιρεία , προκηρύσσει ένα μουσικό διαγωνισμό .Στέλνω το σαν απόψε σαν χτες και μετά από αρκετό καιρό με ειδοποιούν  από το κανάλι ότι ενδιαφέρονται να με γνωρίσουν όπως και έγινε. Έγιναν τα τυπικά [συμβόλαιο  κλπ]  και με ενημέρωσαν πως θα αναλάβει μουσικός παραγωγός [Ανδρέας Καρράς αν δεν με απατά η μνήμη μου] να  ξεκινήσει  με session μουσικούς την ηχογράφηση του δικού μου όπως και των άλλων τραγουδιών που είχαν επιλεγεί, ώστε να δημιουργηθεί ένα cd με πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες. Τους ενημέρωσα πως δεν ενδιαφερόμουν να το τραγουδήσω εγώ και πως στη demo κασέτα το είχα κάνει κατ ανάγκη, καθώς δεν συνεργαζόμουν με άλλους, καλώς ή κακώς και γενικότερα πως δεν νοιώθω τραγουδιστής και δεν θα μπορούσα να υποστηρίξω μια τέτοια εξέλιξη .Αυτό που με ενδιέφερε  και νόμιζα και νομίζω πως τα καταφέρνω είναι η σύνθεση και  καλό θα ήταν να βρουν κάποιον άλλο να το ερμηνεύσει .Μου είπαν πως θα το κάνουν και κάπου εκεί  χαθήκαμε για λίγο. Αρκετό καιρό μετά με ειδοποίησαν πως δοκίμασαν αρκετούς αλλά ήθελαν να πάω και εγώ απ το στούντιο, να έχουν και από μένα μια λήψη. Πράγματι ,στις 25 Μαρτίου του 98 μάλλον κατά τις 2 τα χαράματα πάω στο Sierra στη Μεσογείων όπως μου ζήτησαν. Το θυμάμαι γιατί το πρωί  είχα παρέλαση! με το σχολείο. Πρώτη φορά έμπαινα σε στούντιο και τι στούντιο!. Θυμάμαι πως έβγαιναν εκείνη την ώρα ο Α.Βαρδής και  ο  Γιώργος Ανδρέου. Μάλιστα ο συγχωρεμένος ο Βαρδής είχε αφήσει  μια απ τις κιθάρες του, μια ενδιαφέρουσα ακουστική. Την πήρα και έπαιξα στον Α Καρρά ,τον παραγωγό  και στον ηχολήπτη που δυστυχώς δεν θυμάμαι τ όνομά  του την εισαγωγή που ακούγεται  πριν το πρώτο  κουπλέ. Τους  άρεσε , την κράτησαν και μπήκε και στην τελική μίξη .Όχι να το παινευτώ αλλά είναι αριστουργηματική blues ψιλοβελονιά! και από σύμπτωση μπήκε καθώς δεν το χα βάλει στο demo.To demo  ήταν όλο απ το keyboard καθώς δεν είχα τετρακάναλο και δεν ήθελα να προσθέσω κι άλλο θόρυβο [φύσημα]  πέρα απ το μικρόφωνο που το είχα [ περάσει] μέσα απ το πολυεφφέ τις κιθάρας καθώς δεν είχα άλλο τρόπο να το ζωντανέψω. Και όλο αυτό σε ένα deck aiwa που είχα. Το είπα τελικά το τραγουδάκι, τους άρεσε  και έτσι τελικά κυκλοφόρησε πράγμα που ήταν και το πιο σωστό καθώς οι τραγουδοποιοί  συνήθως αποδίδουν πιο πιστά το ύφος των τραγουδιών τους .Κάποια στιγμή ξαφνικά το είδα να διαφημίζεται στην τηλεόραση, πήγα και το αγόρασα!  θυμάμαι , νομίζω 5 χιλ  δραχμές .Ώρα να απαντήσω στην καίρια ερώτηση γιατί δεν υπήρξε κάποια συνέχεια  σ αυτό το ξεκίνημα .Μάλλον ευθύνομαι εγώ γι αυτό καθώς βλέποντας την εταιρεία να μην ασχολείται με κάποιο άλλο απ τα έργα που τους είχα πάει, αντιδρώντας σπασμωδικά και εγωιστικά ζήτησα αποδέσμευση απ το συμβόλαιο που είχα υπογράψει  όπως και έγινε. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν είχα παραμείνει πάντως το μετάνιωσα γιατί  ήταν σαφώς παιδαριώδης αντίδραση καθώς δεν είχα άλλες προτάσεις που να δικαιολογούν ένα τέτοιο ατόπημα


2)Είναι δική σας η ιστορία που ακούγετε στο τραγούδι; Γιατί όλοι όσοι το έχουμε ακούσει την έχουμε κάνει σίγουρα δική μας.
- Το τραγουδάκι είναι αυτοβιογραφικό. Εντελώς, όπως γίνεται  εύκολα φανερό Εκείνο το καιρό    γυρνούσα αν όχι κάθε μέρα , sorry , νύχτα,,τουλάχιστον 4-5 φορές τη βδομάδα .Crow s nest  στο Κεφαλάρι, αλλά και Mustang στον ιππικό όμιλο, Jasmin στη Μιχαλακοπούλου, Figaro στο Hilton, Ήρια στη Φ. Νέγρη ,αμερικάνικο στον Πειραιά .....δεν τελειώνουν. Τα καλοκαίρια δε χωνόμασταν σε εκείνο το παρτέρι  κοντά στο καλλιμάρμαρο ,Κούκο νομίζω το λέγανε στην αρχή ,γύρω στο 92-93 μετά άλλαξε όνομα. Εκεί λοιπόν ένας απ τους πορτιέρηδες που κατά καιρούς πετύχαινες ήταν κι ένας ψηλός μακρυμάλλης σαν ινδιάνος που έκανε περιστασιακά και τον ηθοποιό .Αυτός είναι ο Πάνος που αναφέρεται στο τραγουδάκι .Η μηχανή μου ήταν ένα Ιταλικό βάσανο moto-morini 350 Kangouro που με πηγαινοέφερνε στα ευαγή ιδρύματα που αναφέρθηκαν. Τώρα , όσο για το μία βάφτιση έχω... κλπ, ήταν ένα αστείο που όντως είχα ακούσει στον Κούκο και το συγκράτησα. Το  [μωρό] του τραγουδιού είναι όλες οι γοητευτικές υπάρξεις που συναντούσες στα [νυχτέρια] και αυτές που σου επέτρεπαν να τις προσεγγίσεις αλλά και όλες εκείνες που ότι κι αν έκανες το πολύ να σου χάριζαν ένα χαμόγελο. Δεν είναι λίγο!!Αυτές ήταν και θα είναι η αιτία και των ξενυχτιών  και των τραγουδιών.

3)Είχατε κάποια αλλά τραγούδια έτοιμα τότε ;
-Είχα υλικό που θα μπορούσε να στηρίξει μια πορεία όπως οι πρώτες δουλειές κυρίως του Σαββόπουλου που εκτιμώ πολύ. Αλλά για να λειτουργήσω έπρεπε να μου φερθεί η όποια εταιρεία όπως εγώ κρίνω ότι μου αρμόζει κι αυτό δεν έγινε.

4)Πείτε μου λίγα λογία για την ενασχόλησή σας με την μουσική, πως ξεκινήσατε να παίζετε, ποιες οι επιρροές σας.
- Γεννήθηκα στο Αιγάλεω  στις 19 Αυγούστου του 65 .Είχα πολύ χαρούμενα παιδικά  χρόνια .Ο πατέρας οικοδόμος, η μητέρα στο σπίτι μεγάλωνε εμένα και την κατά τρία χρόνια μικρότερη αδερφή μου. Ατελείωτο παιχνίδι στο EGALEO-CITY  ώσπου κάπου στα  πέντε έρχομαι σ επαφή με τη μουσική με τον πιο  απλό, άμεσο, γοητευτικό και καθοριστικό τρόπο. Είχα την τύχη να έχω ένα θείο, καλή του ώρα, απ το σόι της μητέρας μου που είχε κέντρο διασκέδασης, όπως το έλεγαν, ταβέρνα επί το λαϊκότερων, με ισχυρή όμως ηχητική εγκατάσταση...[θυμάμαι ακόμα δυο τεράστια ηχεία  LEM   νομίζω] .Εκεί λοιπόν μεταξύ των πολλών μουσικών που κατά καιρούς πέρασαν ήταν και ένας δεξιοτέχνης του μπουζουκιού με καταγωγή από την Σαντορίνη ονόματι Δημήτρης Νομικός. Ο κυρ -Μήτσος λοιπόν ,ο οποίος έπαιζε και βιολί και  νησιώτικο λαούτο  [σίγουρα θα μπορούσε να παίζει και αναγεννησιακό, πολύ άξια χέρια!] ήταν για μένα ο άνθρωπος που δεν μου άφησε καμιά αμφιβολία   πως αυτό που έκανε με τα δάχτυλα και το μπουζούκι του ήταν σπουδαίο και....μάνα ,θέλω και γω. Έτσι βρέθηκα με τα πρώτα όργανα -παιχνίδια να προσπαθώ να αναπαράγω μουσικές φράσεις που άκουγα στο ραδιόφωνο ,κυρίως λαϊκή -ρεμπέτικη μουσική. Περνώντας τα χρόνια ,γύρω στα δέκα -έντεκα άρχισε να μ ενδιαφέρει και η ξένη μουσική που άκουγα από τους ερασιτεχνικούς σταθμούς ,στα μεσαία τότε ακόμα , pop , rock και πολύ soul .Τότε κάπου ήταν πήρα και μια κάπως καλύτερη κιθάρα με όλες τις χορδές, μέχρι  τότε  πάλευα με όσες είχα, πήρα και μια απλή μέθοδο για κιθάρα, έμαθα να κουρδίζω  και την ίδια περίπου χρονική περίοδο,  ω του θαύματος, άρχισαν να εκπέμπουν οι  πρώτοι ερασιτέχνες  στα FM.ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Καθαρός ήχος, ηχητική απόλαυση, ατέλειωτες ώρες ακρόασης. Κάπου  εκεί σ ένα πάρτι που κατά λάθος βρέθηκα ακούω το Shine on ,you crazy diamond  των PINK FLOYD και παθαίνω γενική εφημερία. Φορτώνομαι στο πατέρα μου να μου πάρει στερεοφωνικό ,μελετάω τους FLOYD  από τα 45άρια μέχρι το ANIMALS, ξεσκόνισμα σχολαστικό και είμαστε γύρω στο 78.Σκάνε και οι DIRE STRAITS ,παθαίνω και μια ψύχωση  με τον  MIKE OLDFIELD  που δεν την έχω ξεπεράσει ακόμη, ε   δεν θέλει και πολύ! Εγκλωβίζεσαι στο πιο όμορφο κόσμο. ZEPPELIN,STONES,NEIL YOUNG,TOM WAITS,VAN MORRISON,SUPERTRAMP τα blues  ,τα λευκά... τα πάντα .Και φτάνω γύρω στα δεκαπέντε να χτυπάμε τη πόρτα μαζί με τον πατέρα μου ενός παραρτήματος του Εθνικού ωδείου στη πλατεία Δαβάκη στο Αιγάλεω. Μπαίνουμε στην αίθουσα με τον πατέρα μου όπου ο δάσκαλος  αφού χαιρετηθήκαμε με ρωτάει τι ενδιαφέρομαι  να μάθω,....Κιθάρα του λέω.....είχα μαζί  και μια ακουστική MAYA  φτηνή κιθάρα,....θες να μου παίξεις κάτι? με ρωτάει....εντάξει είπα και  προσπάθησα την εισαγωγή απ το  the needle and the damage done  του Neil Young   μάλλον μέτρια. Δεν με αποπήρε ,όμως ευγενικά μου εξήγησε πως εδώ εμείς παίζουμε τέτοια. Και έπαιξε κάτι απ το ρεπερτόριο της κλασσικής κιθάρας που τότε δεν ήμουν σε θέση να γνωρίζω. Δεν προσπάθησε να κάνει φιγούρα, ήταν συγκρατημένος και ουσιώδης .Ένοιωσα λίγος ,σχεδόν ντράπηκα σε ένα τομέα  που δεν είχα συνηθίσει να νοιώθω μικρός, έφυγα, δεν συνέχισα, αλλά εντυπωσιάστηκα τόσο που άρχισα να ψάχνω κασέτες  και βινύλια κλασσικής κιθάρας. Τότε δεν υπήρχε  youtube! Και φτάνουμε το 83 στις πανελλήνιες εξετάσεις, μπαίνω στη Βιομηχανική στον Πειραιά ενώ ήθελα Γυμναστική Ακαδημία ,δεν μου πολυαρέσει, κάνω αναβαθμολόγηση  σε δύο μαθήματα την επόμενη χρονιά και περνάω ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής όπου και πήγα το 84,τελείωσα το 88 και ως σήμερα υπηρετώ ως εκπαιδευτικός φυσικής αγωγής στη πρωτοβάθμια εκπαίδευση .Την ενδιάμεση χρονιά μέχρι να ξαναδώσω πανελλήνιες βρήκα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μαθήματα [επί τέλους] κλασσικής κιθάρας  στο Εθνικό Ωδείο στη πλατεία Βάθη  για περίπου ένα μήνα στη τάξη του Σπύρου Διαμαντή και για  πέντε ή έξη στην τάξη της Δάφνης Μπουντούρη .Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις και απ τους δύο ,ο πρώτος με παρέπεμψε στη δεύτερη γιατί τον είχα ζαλίσει να μου δίνει  κομμάτια και όχι ασκήσεις αίτημα με το οποίο η δεύτερη συμφώνησε δοκιμαστικά .Την δικαίωσα  καθώς τα προπονημένα μου δάχτυλα και το μουσικό μου  ένστικτο-κριτήριο με έφεραν σε θέση μέσα σε λίγους μήνες με την καθοδήγηση της και.. πολλές ώρες μελέτης να επιχειρώ έργα μέσης και ανωτέρας με ικανοποιητικά αποτελέσματα .Ακολούθησαν τέσσερα χρόνια ενδιαφέρουσα  φοιτητική ζωή στη Κομοτηνή. Τα δύο πρώτα είχα επαφή με τη δασκάλα μου όπου μαζί μ αυτά που μελετούσα  της παρουσίαζα και κάποιες δικές μου απόπειρες [[[[συνθετικές]]]]] μεταξύ αυτών και το σαν απόψε σαν χθες .Με ενθάρρυνε  και ένοιωθα ωραία. Θα μπορούσε να με είχε αποτρέψει .Μετά έχασα τα ίχνη της ,μάλλον πήγε στη Γαλλία ή κάτι τέτοιο. Το 88 το Νοέμβριο τελειώνω από Κομοτηνή και πάω κατ ευθείαν στο Ναυτικό να υπηρετήσω. Εκεί  είναι αλήθεια πως δεν με σήκωσε το κλίμα .Κάτι αναβολές ,κάτι πέρα δώθε, Ξεμπερδεύω κατά το 91 αλλά ακόμη βλέπω εφιάλτες ότι δεν έχω πάρει το απολυτήριο μου. Διορίζομαι στην αρχή ωρομίσθιος σε κάποια σχολεία και στη συνέχεια αναπληρωτής για 9 χρόνια και το 99 διορίζομαι ως μόνιμος εκπαιδευτικός. Με τα πρώτα χρήματα  που πήρα απ τη δουλειά μου αγόρασα μια  μηχανή και  αμέσως μετά ένα keyboard , προκειμένου να μπορέσω να επεξεργαστώ κάποιες μουσικές ιδέες. Είχα ήδη αφήσει μια κασέτα  demo στη WEA στη Μεσογείων με κιθάρα όπου δεν υπήρξε κάποια εξέλιξη και σωστά καθώς ήταν πολύ πρώιμες προσπάθειες όχι τόσο μουσικά αλλά σαν ηχογράφηση. Έτσι το 92-93 παίρνω ένα keyboard, ένα sequencer, ένα πολυεφφέ κιθάρας και αρχίζω να φτιάχνω κάποια τραγουδάκια μόνος μου, καθώς είμαι και μονόχνοτος μουσικά. Γράφω τους στίχους, πάντα είχα μια ροπή στη λογοτεχνία αλλά μέχρι εκεί .Οι σημαντικά περισσότερες ώρες μου  αξιοποιήθηκαν σε ακρόαση και όχι ανάγνωση. Κατά την ακρόαση βέβαια έρχεσαι σ επαφή και με τη λογοτεχνία, προσπάθησα μάλιστα από μικρός να μάθω αγγλικά για να καταλαβαίνω τους στίχους και να διαβάζω  Ε.Α.ΠΟΕ στο πρωτότυπο . Ενδιαφέρον παρουσιάζει πρέπει να πω α αυτό το σημείο , η όλη εμπλοκή μου με τα πλήκτρα καθώς ουδέποτε πριν  είχα ασχοληθεί  σοβαρά  με πιάνο ή αρμόνιο και με οποιοδήποτε άλλο όργανο εκτός της κιθάρας. Περιστασιακά μόνο όποτε έβρισκα κάποιο πιάνο μ άρεσε να  ψάχνω εμπειρικά μεταφέροντας ότι μπορούσα απ τη κιθάρα .Η βασική ιδέα ήταν να χρησιμοποιήσω το keyboard ως [[[ ενορχηστροτικό ]]]  εργαλείο εκμεταλλευόμενος τις ρυθμικές και άλλες ευκολίες που προσφέρει για να επενδύσω τα τραγουδάκια μου [[[κρατώντας]]] κάποια απλά ακόρντα,  σκεπτόμενος ,πόσο  δύσκολο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο ?Σύντομα με απορρόφησε τόσο  που άφησα σχεδόν τη κιθάρα και άρχισα να φτιάχνω κάποιες συνθέσεις με κλασσικό αλλά και blues-rag time προσανατολισμό ,έργα τα οποία θεωρώ μακράν τ-α πιο αξιόλογα μου, κάποια απ τα οποία υπάρχουν στο youtube. Ελπίζω κάποια στιγμή να βάλω και τα υπόλοιπα γιατί θα είναι τουλάχιστον παράλογο να χαθούν καθώς δεν ξέρω να τα αποτυπώσω σε παρτιτούρα, ενώ όμως μπορώ να διαβάζω τα έργα που μελετάω στη κιθάρα αν έχω το ηχητικό αρχείο

5)Έχετε σκεφτεί να γράψετε αλλά τραγούδια και να τα κυκλοφορήσετε σε κάποιο άλμπουμ;
-Σταμάτησα να χτυπάω πόρτες και αρκέστηκα να τα βάζω στο youtube σε τελείως ερασιτεχνική μορφή όμως που ξενίζει, με αποτέλεσμα και ένας οξυδερκής ακροατής να τα νομίζει ερασιτεχνικά και στην μουσική ουσία τους [ενώ δεν είναι] και να προσπερνάει.
6)Ποια είναι η δραστηριότητα σας τώρα και γιατί αφήσατε το τραγούδι και την μουσική;
- Τώρα πια έχω ένα γιο 12 χρόνων που υπεραγαπώ και  ασχολούμαι μαζί του όταν τον έχω, όσο μπορώ περισσότερο. Τελευταία ,8-9 χρόνια απέκτησα το σαράκι της ξυλουργικής και έχω τραυματίσει σοβαρά τον δεξί δείκτη και απωλέσει  τμήμα του αριστερού αντίχειρα . Κιθάρα παίζω έστω κι έτσι και μάλιστα σκοπεύω ν ανεβάσω προσεχώς κάτι σύντομο. Ελπίζω όταν σταθεροποιηθεί ο αντίχειρας να μπορώ και στο πιάνο.
-Σας ευχαριστώ πολύ που δεχτήκατε να κάνουμε αυτή την συνέντευξη και να μου δώσετε τόσες πληροφορίες για εσάς!
-Το ευγενικό αίτημα  σου Βαγγέλη να πω δυο λόγια για τις μουσικές μου περιπλανήσεις   με ξάφνιασε και με χαροποίησε. Κι αυτό γιατί μου έδωσε [άλλοθι]  να μιλήσω για τις μουσικές μου  όχι σαν κάποιος που συγκυριακά είδε  κάποιο έργο του να εκδίδεται πράγμα που θα ήταν και το φρονιμότερο ,αλλά σαν κάποιος που έχει παράξει  αρκετά [ κατά τη γνώμη του πάντα] ενδιαφέροντα έργα ,που όμως δεν κατάφερε να τα κάνει ευρέως γνωστά .Ελπίζω όσοι μπουν στο κόπο να διαβάσουν την συνέντευξη αυτή  να μου συγχωρήσουν το ότι μίλησα όχι σαν ένας τυχαίος αλλά σαν κάποιος που  αξιώθηκε να φτιάξει  κάποια έργα σαν τα έργα εκείνων που ζήλεψε, που θαύμασε καλύτερα και που κάποια στιγμή θα  απασχολήσουν  τους φιλόμουσους και τους οξυδερκείς ΑΚΡΟΑΤΕΣ.

Το κανάλι του Παναγιώτη Πανταζή στο Youtube : https://www.youtube.com/channel/UCPm6odqdmU7FjREGQUaYFIg

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου